វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន មានហេតុផលតិចតួចក្នុងការប្រារព្ធខួបកំណើតទីចិតសិបរបស់គាត់។
លោក វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន ប្រារព្ធខួបកំណើតគម្រប់ ៧០ ឆ្នាំរបស់គាត់នៅថ្ងៃទី ៧ ខែតុលា ប៉ុន្តែមេដឹកនាំរុស្ស៊ីមានហេតុផលតិចតួចដើម្បីអបអរ។ អស់រយៈពេលជាច្រើននៃរជ្ជកាល 22 ឆ្នាំរបស់គាត់ លោក ពូទីន ត្រូវបានគេសរសើរថានឹងធ្វើឱ្យរុស្ស៊ីមានភាពស្រស់ថ្លាឡើងវិញ និងបានវិលត្រឡប់ប្រទេសនេះទៅកាន់ជួរមុខនៃកិច្ចការពិភពលោកបន្ទាប់ពីភាពអាម៉ាស់នៃទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1990 ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់ក្នុងការឈ្លានពានអ៊ុយក្រែនបានធ្វើឱ្យគាត់ពុលដោយផ្ទាល់ហើយទុកឱ្យរុស្ស៊ីកាន់តែឯកោអន្តរជាតិជាងពេលណាទាំងអស់។ ក្នុងរយៈពេលតិចជាងមួយឆ្នាំ ពូទីនដ៏អស្ចារ្យបានក្លាយជាពូទីន ប៉ារីយ៉ា។
មានមនុស្សតិចណាស់ដែលអាចស្រមៃមើលវេននៃព្រឹត្តិការណ៍នេះនៅថ្ងៃទី 24 ខែកុម្ភៈ នៅពេលដែលលោកពូទីនបានបើកការវាយប្រហាររបស់គាត់លើអ៊ុយក្រែន។ អ្នកសង្កេតការណ៍ភាគច្រើននៅក្នុងប្រទេសរុស្ស៊ី និងលោកខាងលិចមានទំនុកចិត្តរំពឹងថាការតស៊ូរបស់អ៊ុយក្រែននឹងដួលរលំក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានម៉ោងប៉ុណ្ណោះ ដោយអនុញ្ញាតឱ្យទីក្រុងមូស្គូដំឡើងអាយ៉ងមិត្តភាពរបស់វិមានក្រឹមឡាំងនៅក្នុងទីក្រុងគៀវ។ នេះគឺជាសមិទ្ធិផលដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់លោកពូទីន ដោយបានកែតម្រូវនូវអ្វីដែលគាត់ និងប្រជាជនរុស្ស៊ីរាប់លាននាក់ជឿជាក់យ៉ាងក្លៀវក្លាថាជាភាពអយុត្តិធម៌នៃការតាំងទីលំនៅក្រោយសូវៀត។
ជាអកុសលសម្រាប់ពូទីន អ៊ុយក្រែនបានវាយបកវិញ។ ភាពក្លាហាន និងការតាំងចិត្តដែលបង្ហាញដោយប្រជាជាតិអ៊ុយក្រែនក្នុងអំឡុងពេលថ្ងៃដំបូងដ៏ច្របូកច្របល់នៃការលុកលុយបានឈ្នះការកោតសរសើរពីពិភពលោកដែលកំពុងមើល និងផ្លាស់ប្តូរការយល់ឃើញរបស់អន្តរជាតិ។ ជម្លោះដែលពូទីនបានចាត់ទុកថាជា "ប្រតិបត្តិការយោធាពិសេស" ដើម្បីដោះស្រាយកង្វល់សន្តិសុខរុស្ស៊ីស្របច្បាប់ឥឡូវត្រូវបានគេទទួលស្គាល់យ៉ាងទូលំទូលាយថាជាសង្រ្គាមដ៏ឃោរឃៅ និងមិនស្របច្បាប់ទាំងស្រុងនៃការដណ្តើមយកអធិរាជ។
ជោគវាសនាសមរភូមិរបស់រុស្ស៊ីបានបន្តធ្លាក់ចុះរហូតមកទល់ពេលនេះ។ កងទ័ពរបស់លោកពូទីនត្រូវបានវាយដំនៅក្នុងសមរភូមិគៀវ ហើយត្រូវបានបង្ខំឱ្យដកថយទាំងស្រុងពីភាគខាងជើងអ៊ុយក្រែន។ បន្ទាប់មក កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធអ៊ុយក្រែន បានប្រយុទ្ធជាមួយកងទ័ពរបស់គាត់ ឱ្យឈប់ឈរនៅភាគខាងកើតអ៊ុយក្រែន ហើយចាប់តាំងពីពេលនោះមក បានទទួលជោគជ័យ ប្រឆាំងការវាយលុកដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលទាំងនៅផ្នែកខាងមុខខាងកើត និងខាងត្បូង។ ទីក្រុងមូស្គូបានរងការខាតបង់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ រួមទាំងទាហានរាប់ម៉ឺននាក់ និងមេបញ្ជាការរាប់សិបនាក់។ យោធារុស្ស៊ីដែលធ្លាប់ចាញ់បោកគេបានក្លាយទៅជាឃ្លាំងដ៏គួរឱ្យអស់សំណើច រថក្រោះរបស់វាត្រូវបានអូសដោយត្រាក់ទ័រអ៊ុយក្រែន និងការដកថយជាញឹកញាប់របស់វាដែលបន្លំជា "កាយវិការសុច្ឆន្ទៈ" ។
នេះបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់សីលធម៌។ ការរត់ភៀសខ្លួនរបស់ទាហានរុស្ស៊ីបានបោះបង់ចោលយានជំនិះ និងឃ្លាំងអាវុធជាច្រើន ដែលឥឡូវនេះទីក្រុងមូស្គូគឺជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់អាវុធសំខាន់របស់អ៊ុយក្រែនជាផ្លូវការ។ ជាមួយនឹងកងទ័ពរុស្ស៊ីមួយចំនួនធំគ្រាន់តែបដិសេធមិនព្រមប្រយុទ្ធ ថ្មីៗនេះលោកពូទីនត្រូវបានបង្ខំឱ្យដាក់ទណ្ឌកម្មថ្មីយ៉ាងខ្លាំងសម្រាប់អ្នករត់ចោលស្រុក ខណៈពេលដែលក៏ប្រកាសពីការចល័តទ័ពលើកដំបូងរបស់រុស្ស៊ីចាប់តាំងពីសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ។ វាមិនច្បាស់ទេថាតើវិធានការអស់សង្ឃឹមទាំងនេះនឹងអាចឱ្យលោកពូទីនបញ្ឈប់ការរលួយនៅក្នុងជួរកងទ័ពរបស់គាត់ដែរឬទេ។ ទណ្ឌកម្មអន្តរជាតិធ្វើឱ្យរុស្ស៊ីពិបាកជំនួសសម្ភារៈបរិក្ខារដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ដែលបាត់បង់ ឬត្រូវចំណាយក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែន ខណៈដែលមនុស្សជាច្រើនចោទសួរថា តម្លៃយោធាត្រូវបានបណ្តុះបណ្តាលតិចតួច និងបង្ខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះប្រឆាំងនឹងជនជាតិអ៊ុយក្រែនដែលកាន់អាវុធល្អ និងមានការលើកទឹកចិត្តខ្លាំង។
ទុក្ខលំបាករបស់ពូទីនមិនត្រូវបានកំណត់ចំពោះសមរភូមិនៃអ៊ុយក្រែនទេ។ ការឈ្លានពានយ៉ាងឆាប់រហ័សរបស់គាត់ក៏បានធ្វើឲ្យខូចជំហរអន្តរជាតិរបស់រុស្ស៊ីយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ប្រទេសនានានៅទូទាំងតំបន់នៃឥទ្ធិពលប្រពៃណីរបស់ទីក្រុងមូស្គូត្រូវបានលើកទឹកចិត្តដោយការអនុវត្តមិនល្អរបស់យោធារុស្ស៊ី ហើយឥឡូវនេះកំពុងប្រឆាំងនឹងវិមានក្រឹមឡាំងដោយបើកចំហ។
កាហ្សាក់ស្ថានបានចូលខាងលោកខាងលិចជុំវិញសង្រ្គាម ហើយទន្ទឹមនឹងនោះក៏ខិតទៅជិតប្រទេសចិន។ នៅតំបន់ Caucasus ភាគខាងត្បូង ប្រទេសរុស្ស៊ីត្រូវបានលាតត្រដាងថាគ្មានធ្មេញ ចំពេលមានការផ្ទុះឡើងជាថ្មីនៅក្នុងជម្លោះរវាងអាស៊ែបៃហ្សង់ និងអាមេនី។ រដ្ឋបាល់ទិកបានលេចចេញជាជើងឯកដ៏សំខាន់នៃបុព្វហេតុអ៊ុយក្រែន និងបានដាក់ការរឹតបន្តឹងការចូលយ៉ាងតឹងរ៉ឹងលើពលរដ្ឋរុស្ស៊ីទាំងអស់ ខណៈដែលសូម្បីតែមេដឹកនាំផ្តាច់ការបេឡារុស Alyaksandr Lukashenka ដែលពឹងផ្អែកលើវិមានក្រឹមឡាំងបានទប់ទល់នឹងសម្ពាធរបស់រុស្ស៊ីដើម្បីចូលរួមក្នុងការឈ្លានពាន។ ក្នុងដំណាក់កាលនេះ វាហាក់បីដូចជាអ៊ុយក្រែននឹងក្លាយជាទីបញ្ចុះសពនៃមហិច្ឆតាអធិរាជរបស់ពូទីន។
កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់មេដឹកនាំផ្តាច់ការរុស្ស៊ីក្នុងការបែងចែកលោកខាងលិចក៏បានតបតវិញផងដែរ។ កិច្ចសហប្រតិបត្តិការឆ្លងមហាសមុទ្រអាត្លង់ទិកត្រូវបានពង្រឹងឡើងវិញដោយការលុកលុយរបស់អ៊ុយក្រែន ខណៈពេលដែលអឺរ៉ុបបានឆ្លើយតបទៅនឹងការគំរាមកំហែងថាមពលរបស់ទីក្រុងម៉ូស្គូដោយការផ្លាស់ប្តូរយឺតៗ ប៉ុន្តែប្រាកដណាស់ថានឹងបញ្ចប់ការពឹងផ្អែកលើប្រេង និងឧស្ម័នរបស់រុស្ស៊ី។ អាក្រក់ជាងនេះទៅទៀត អង្គការណាតូបានពង្រីកច្រកទ្វាររបស់រុស្ស៊ី ដោយទាំងស៊ុយអែត និងហ្វាំងឡង់បានបោះបង់ចោលអព្យាក្រឹតភាពជាច្រើនទសវត្សរ៍ ហើយដាក់ពាក្យសុំចូលជាសមាជិកនៃសម្ព័ន្ធភាពយោធា។
សូម្បីតែដៃគូប្រពៃណីរបស់លោកពូទីនក៏ទំនងជាមានជើងត្រជាក់ដែរ។ មេដឹកនាំចិន និងឥណ្ឌា នាពេលថ្មីៗនេះ បានសម្តែងការព្រួយបារម្ភរបស់ពួកគេ ជុំវិញការលុកលុយដែលកំពុងបន្តរបស់អ៊ុយក្រែន ខណៈដែលប្រទេសមួយចំនួនតូចដែលបច្ចុប្បន្នកំពុងត្រៀមខ្លួនដើម្បីឈរជាមួយរុស្ស៊ីក្នុងអំឡុងពេលបោះឆ្នោតនៅអង្គការសហប្រជាជាតិ។
ស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នរបស់លោក ពូទីន គឺកាន់តែមានភាពទាក់ទាញ ព្រោះវាត្រូវបានធ្វើបាបខ្លួនឯងស្ទើរទាំងស្រុង។ ការគិតមមៃរបស់គាត់ដែលមានឯកសារយ៉ាងល្អជាមួយអ៊ុយក្រែនបានបិទបាំងយ៉ាងច្បាស់នូវការវិនិច្ឆ័យរបស់គាត់ ហើយបាននាំគាត់ចូលទៅក្នុងការសម្រេចចិត្តដ៏មហន្តរាយជាបន្តបន្ទាប់ដែលបានលុបចោលការវិវឌ្ឍដែលបានធ្វើឡើងក្នុងកំឡុងឆ្នាំដំបូងនៃរជ្ជកាលរបស់ទ្រង់។ ការគិតមមៃនេះគឺមានឫសគល់នៅក្នុងការកាត់ទោសរបស់លោកពូទីនដែលថាការលេចចេញនូវឯករាជ្យភាពអ៊ុយក្រែនពិតប្រាកដគឺជាការមិនយល់ស្របជាប្រវត្តិសាស្ត្រដែលបង្កការគំរាមកំហែងអត្ថិភាពចំពោះរុស្ស៊ីខ្លួនឯង។ ដោយមានការលងបន្លាចដោយការដួលរលំរបស់សូវៀត គាត់ត្រូវបានគេជឿជាក់ថាការបង្រួបបង្រួមនៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ និងអ៊ុយក្រែននៅអឺរ៉ុបនឹងដើរតួជាកាតាលីករសម្រាប់ជំពូកបន្ទាប់នៅក្នុងការដកថយរបស់អធិរាជរុស្ស៊ី។
ទោះបីជាមានការខិតខំប្រឹងប្រែងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីទប់ស្កាត់ជម្លោះក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែនក៏ដោយ វាមានសញ្ញាថាអស្ថិរភាពពិតជាបានមកដល់រុស្ស៊ីរបស់ពូទីន។ សម្រាប់ពេលនេះសាធារណៈជនរុស្ស៊ីភាគច្រើនកំពុងបោះឆ្នោតដោយជើងរបស់ខ្លួន។ ជនជាតិរុស្សីប្រមាណ 700,000 នាក់បានភៀសខ្លួនចេញពីប្រទេសក្នុងរយៈពេលពីរសប្តាហ៍ដំបូងបន្ទាប់ពីការប្រកាសនៃការចល័ត។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាក៏មានការបង្ហាញពីអារម្មណ៍នៃការតវ៉ាដែលកំពុងកើនឡើង ជាពិសេសនៅក្នុងតំបន់ក្រីក្រដូចជា Dagestan ដែលជាកន្លែងជនជាតិភាគតិចបានទទួលរងការខាតបង់មិនសមាមាត្ររួចទៅហើយក្នុងអំឡុងពេលប្រាំពីរខែដំបូងនៃការលុកលុយ។
អ្វីដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភជាងនេះទៅទៀត សម្រាប់លោក ពូទីន គឺមានភស្តុតាងកាន់តែច្រើនឡើងនៃការប្រយុទ្ធគ្នាក្នុងចំណោមឥស្សរជនវិមានក្រឹមឡាំង។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃថ្មីៗនេះ អ្នកស្មោះត្រង់នៃរបបសំខាន់ៗដូចជាមេដឹកនាំ Chechen លោក Ramzan Kadyrov និងស្ថាបនិកក្រុមទាហានស៊ីឈ្នួល Wagner លោក Yevgeny Prigozhin បានបើកការវាយប្រហារជាសាធារណៈមិនធម្មតាលើរដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិ Sergei Shoigu និងមេបញ្ជាការយោធារុស្ស៊ីដែលដឹកនាំការឈ្លានពានអ៊ុយក្រែន។
ការកើនឡើងនៃការមិនសប្បាយចិត្តនេះក៏បង្ហាញឱ្យឃើញនៅលើទូរទស្សន៍រដ្ឋរុស្ស៊ីផងដែរ។ ការពិភាក្សានយោបាយដែលមានក្បាច់រាំយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នបង្ហាញថា ការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសំខាន់ៗរបស់រុស្ស៊ីត្រូវបានមើលយ៉ាងទូលំទូលាយថាជាឧបករណ៍វាស់ស្ទង់នៃអារម្មណ៍នៅក្នុងវិមានក្រឹមឡាំង។ អស់រយៈពេលជាច្រើនខែ អ្នកឃោសនាដែលចូលចិត្តរបស់របបនេះ នៅតែមិនសប្បាយចិត្តអំពីសង្រ្គាម។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សម្លេងនេះបានក្លាយទៅជាងងឹតគួរឱ្យកត់សម្គាល់ក្នុងប៉ុន្មានសប្តាហ៍ថ្មីៗនេះបន្ទាប់ពីការបរាជ័យដ៏ជូរចត់របស់រុស្ស៊ីនៅក្នុងផ្នែក Kharkiv និង Kherson ។ នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ អ្នករិះគន់កំពុងផ្តោតការបាញ់របស់ពួកគេទៅលើយោធា។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើការខាតបង់នៅសមរភូមិរបស់ទីក្រុងមូស្គូនៅតែបន្តកើនឡើងនោះ វាច្បាស់ជាមានពេលមុនពេលសាធារណជនរុស្ស៊ីទទួលស្គាល់ថាបញ្ហាគឺលោកពូទីនផ្ទាល់។
No comments